കുഞ്ഞുകുട്ടി…

“So disgustingly middle class”, വീ കെ എന്റെ ഒരു കഥയിലെ ഈ പ്രയോഗം ഏറെ ആകർഷിച്ചിട്ടുണ്ട്. വിശേഷണം ചേരുന്ന ഏറെ സഹജീവികളെപ്പറ്റി ഇത് മനസ്സിൽ പറഞ്ഞിട്ടുമുണ്ട്.
നാളെ ബ്രസീൽ-പോർചുഗൽ മത്സരം. ഏറെ വൈകിയും ഹോട്ടലിന്റെ ബാറിൽ ചീട്ടുകളിച്ചും നേരമ്പോക്കു പറഞ്ഞുമിരിക്കുന്ന ആരാധകർ. പക്ഷെ, അവരുടെ ആഹ്ലാദം മനസ്സിൽ കയറുന്നില്ല. “നീ ഇതിനൊക്കെ ആയോ” എന്ന ഇടത്തരക്കാരന്റെ നിരന്തരമായ ശാസന തൊണ്ടയിൽ കനം വെയ്ക്കുന്നു. വീക്കെൻഡിൽ പുല്ലു വെട്ടുമ്പോഴത്തെ മനോസുഖം ഇതിനില്ലാത്തതെന്താണ്? ഒരു പക്ഷേ സന്തോഷവും സംതൃപ്തിയും ഒരു മിനിവാനിന്റെ സുരക്ഷിതത്വത്തിൽ മാത്രമേ ഇനി അനുഭവിക്കാൻ കഴിയൂ എന്നാണോ?